Część 1 – z czego składa się funkcja bezpieczeństwa?
Częścią procesu redukcji ryzyka jest określenie funkcji bezpieczeństwa maszyny (np. zatrzymania awaryjnego, mutingu), które mają być realizowane przez związane z bezpieczeństwem elementy systemu sterowania SRP/CS.
Taka kombinacja związanych z bezpieczeństwem elementów systemu sterowania realizujących typową funkcję bezpieczeństwa składa się z:
– wejść (np. wyłączniki zatrzymania awaryjnego, sterowanie oburęczne)
– jednostek logicznych/przetwarzających (np. przekaźniki bezpieczeństwa, sterowniki bezpieczeństwa)
– wyjść / elementów sterowania mocą (np. styczniki, zawory)
Przykład kombinacji związanych z bezpieczeństwem elementów systemu sterowania
Na podstawie grafu ryzyka dla każdej funkcji bezpieczeństwa należy wyznaczyć wymagany poziom zapewnienia bezpieczeństwa Pl: a, b, c, d lub e. Wynika on z oceny ryzyka i odnosi się do poziomu zmniejszenia ryzyka, które ma być zrealizowane przez SRP/CS. Im bardziej zmniejszane jest ryzyko, tym wyższy musi być poziom PLr.
Graf do określania wymaganego PLr dla funkcji bezpieczeństwa wg EN ISO 13849-1:2015
Objaśnienia:
– Start – punkt początkowy do wyznaczenia udziału funkcji bezpieczeństwa w zmniejszaniu ryzyka
– Niskie ryzyko – mały udział w zmniejszaniu ryzyka
– Wysokie ryzyko – duży udział w zmniejszaniu ryzyka
– PLr – wymagany poziom zapewnienia bezpieczeństwa
Parametry ryzyka:
– S – Ciężkość urazów
—– S1 – Lekkie (zwykle odwracalne) urazy
—– S2 – Ciężkie (zwykle nieodwracalne urazy lub śmierć)
– F – Częstość narażenia i/lub czas jego trwania
—– F1 – Rzadkie, do mniej częstych, i/lub krótki czas narażenia
—– F2 – Częste, do ciągłych, i/lub długi czas narażenia
– P Możliwość uniknięcia zagrożenia lub ograniczenia szkody
—– P1 Możliwe w określonych warunkach
—– P2 Prawie niemożliwe
Autor: Rafał Sypniewski
Źródło: Phoenix Contact Polska
Zapraszamy również do sprawdzenie drugiej części artykułu: https://inzynierur.pl/utrzymanie-ruchu-produkcja/elektryka-elektronika/po-co-stosuje-sie-przekazniki-bezpieczenstwa-czesc-2-2/