Przejdźmy zatem do sedna — jakie wymagania należy spełnić, aby móc zastosować panele dekompresyjne dla urządzenia zlokalizowanego we wnętrzu budynku lub hali.

1. Kluczowa jest lokalizacja jednostki odpylającej wewnątrz pomieszczenia zamkniętego.

Aby móc zastosować kanał dekompresyjny, którym skutki wybuchu zostaną wyprowadzone poza teren budynku, jednostka odpylająca (lub inne urządzenie) musi być umiejscowiona albo blisko dachu, albo blisko ściany zewnętrznej. Chodzi o to, żeby kanał dekompresyjny był jak najkrótszy.

Dzieje się tak, ponieważ stanowi on pewną barierę zmniejszającą efektywność odciążania wybuchu. Innymi słowy, kanał utrudnia wyprowadzenie skutków wybuchu z chronionego aparatu. W rezultacie każde 10 cm kanału zwiększa wymaganą powierzchnię dekompresyjną. Efekt ten musimy zniwelować właśnie poprzez zwiększenie powierzchni dekompresyjnej. Niestety nie możemy tego robić w nieskończoność. Praktyka pokazuje, że:

• kanał dekompresyjny nie powinien przekraczać 3 metrów długości. Należy jednak podkreślić, że dla każdego urządzenia należy dokonać osobnych obliczeń, które zostały ujęte we wspomnianej normie na odpowietrzanie wybuchu;
• kanał powinien być prowadzony pionowo lub poziomo (dopuszczalny odchył wynosi 20 stopni);
• kanał powinien być prosty, bez kolan (choć norma dopuszcza kolana, to praktyka pokazuje, że ich zastosowanie jest limitowane ograniczeniami wzorów podanych w normie).

2. Obowiązkowe wyznaczenie stref niebezpiecznych

Drugie obostrzenie dotyczy ujścia kanału dekompresyjnego na zewnątrz pomieszczenia. Obowiązują w tym przypadku takie same zasady bezpieczeństwa, jak przy zastosowaniu paneli dekompresyjnych bez kanału (czyli w przestrzeni otwartej).

Oznacza to, że od wylotu kanału dekompresyjnego należy obliczyć i ustalić strefę rażenia / strefę niebezpieczną, gdyż do atmosfery będziemy uwalniać płomień, ciśnienie, gorące gazy, palący oraz niespalony produkt, który dopiero się zapali na zewnątrz i spowoduje wybuch wtórny.

To również oznacza, że nie można kierować wylotu kanału dekompresyjnego na inne budynki, aparaty i pozostałe elementy instalacji, ścieżki komunikacyjne czy miejsca, w których może występować atmosfera wybuchowa.

3. Pyły szkodliwe i toksyczne

Ta kwestia nie dotyczy jedynie paneli dekompresyjnych zastosowanych we wnętrzu budynków czy hal, ale wszystkich typów zabezpieczeń, których zasada działania polega na uwolnieniu skutków wybuchu do otoczenia. Mowa tu zatem zarówno o panelach, panelach z kanałem, jak i bezpłomieniowego odciążania wybuchu.

Jeśli pył, który może ulec zapłonowi i wybuchowi, jest szkodliwy lub toksyczny, lub takie właściwości wykazują jego produkty spalania, to w takich sytuacjach zabrania się stosowania odciążania wybuchu. Jedyną dozwoloną alternatywą jest wtedy system tłumienia wybuchu, który co do zasady nie dopuszcza do rozwinięcia się wybuchu. W przypadku tego zabezpieczenia nie do chodzi do emisji pyłu czy produktów jego spalania do atmosfery.

Co zrobić, gdy na chronionym aparacie zabraknie powierzchni na panele dekompresyjne?

Jak już wspomnieliśmy, kanał dekompresyjny powoduje wzrost wymaganej powierzchni dekompresyjnej. Innymi słowy, musimy zastosować większe panele dekompresyjne. Niestety powierzchnia obudowy chronionych urządzeń jest ograniczona. Może się zdarzyć, że kanał dekompresyjny spowoduje tak duży wzrost powierzchni dekompresyjnej, że zastosowanie paneli będzie niemożliwe ze względów technicznych.