Ewakuacja jako priorytetowe zadanie ratownicze – część 3

457

Na terenach zakładów produkcyjnych może dojść do niebezpiecznych sytuacji, podczas których niezbędna będzie szybka ewakuacja personelu. Odpowiedni dobór oświetlenia na podstawie normy PN-EN 1838 ma sprawić, że zagrożenie dla ludzi zostanie zminimalizowane do zera. W niniejszym artykule wyjaśniamy jej najważniejsze zapisy.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU nr 75z 2002 r., poz. 690, z późn. zm.), które we wrześniu 2015 r. doczekało się ogłoszenia tekstu jednolitego, wprowadziło szereg Polskich Norm, według których należy wykonywać instalacje oświetlenia awaryjnego. W punkcie 7 artykułu 181 rozporządzenia zapisano – „Oświetlenie awaryjne należy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie”. Ponadto w załączniku do rozporządzenia wymieniono następujące normy:

  • PN-EN 1838:2005 Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne,
  • PN-EN 50172:2005 Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego,
  • PN-IEC 60364-5-56:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Instalacje bezpieczeństwa.

Wszystkie wymienione normy w 2013 roku doczekały się zmian i uaktualnień. W tym artykule poruszone zostaną najważniejsze zapisy normy PN-EN1838 Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne.

Norma PN-EN 1838:2005 w dniu 25 listopada 2013 roku została zmieniona na normę europejską EN 1838:2013 z lipca 2013 r. i uznana przez PKN za Polską Normę PN-EN 1838:2013-11. Tym samym wprowadzono szereg zmian i uszczegółowień, których brakowało w poprzedniej normie. Dotyczy to przede wszystkim podziału (rys. 1.) oraz sposobu rozmieszczania opraw oświetlenia ewakuacyjnego na drogach i powierzchniach otwartych.

Wspomniana norma wprowadza także podświetlane znaki kierunku ewakuacji do grupy opraw oświetlania drogi ewakuacyjnej.

Dzięki tej regulacji oprawy oświetlające znak wewnętrznie muszą spełniać założenia 4. punktu normy i posiadać czas podtrzymania funkcjonowania nie krótszy niż 1 godzina oraz czasy zadziałania przewidziane dla strefy dróg ewakuacyjnych.

Przywołana w punkcie 3.9 definicja znaku bezpieczeństwa jasno wskazuje, że ma on być zgodny co do kolorów oraz kształtów geometrycznych, tak aby dawał szczegółową, ale i jasną informację dla ewakuowanych w zakresie bezpieczeństwa (rys. 2.).

Z normy zostało usunięte stwierdzenie o konieczności zamieszczania frazy typu „Wyjście ewakuacyjne”, „Exit”. Miało to na celu wprowadzenie jednolitego oznaczenia graficznego zrozumiałego dla różnych narodowości. Takie rozwiązanie pozwoli uniknąć niejasności oznaczeń.

Linią przerywaną (rys. 1) zaakcentowano wymogi dla oświetlenia zapasowego w przypadku, gdy stanowi ono równocześnie oświetlenie ewakuacyjne. Wymóg ten był często pomijany – uważano, że oświetlenie zapasowe, które pełni funkcję oświetlenia ewakuacyjnego nie wymaga dopuszczenia CNBOP-POB.

Część procesów realizowanych w zakładzie pracy wymaga zwiększonego natężenia oświetlenia. Wynika to z definicji oświetlenia strefy wysokiego ryzyka, rozumianej jako część awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego stosowanego dla bezpieczeństwa osób biorących udział w potencjalnie niebezpiecznym procesie lub znajdujących się w potencjalnie niebezpiecznej sytuacji, a także umożliwiającego właściwe zakończenie działań w sposób bezpieczny dla osoby działającej i innych osób przebywających w tej strefie. Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka powinno spełniać następujące wymagania:

    • w szczególnie zagrożonych miejscach pracy natężenie awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego na płaszczyźnie odniesienia nie powinno być mniejsze niż 10% wymaganego natężenia oświetlenia podstawowego przy danych czynnościach, jednak nie mniejsze niż 15 lx,
    • nie może występować efekt stroboskopowy,
    • równomierność natężenia oświetlenia nie powinna być mniejsza niż 10:1,
    • pełne natężenie awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego powinno być osiągane w czasie nie dłuższym niż 0,5 s,
    • działanie oświetlenia ewakuacyjnego (miejsca, czas) powinno być określone przy współudziale pracownika, technologa itp.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wprowadź swój komentarz!
Wprowadź swoje imię