Rys. 2: Plan parteru
Rys. 3: Plan najwyższego piętra
Proces produkcji
Pszenica była pobierana ze zbiorników zlokalizowanych obok głównego budynku, a następnie transportowana przenośnikiem kubełkowym do wstępnego czyszczenia.
Następnie trafiała do zbiorników pośrednich, skąd ponownie była transportowana poprzez układ podajników ślimakowych do metalowych zbiorników na drugim piętrze, gdzie ją ważono, a następnie transportowano do układu mielenia i separacji w obszarze B1. Zboże było kilkukrotnie przepuszczane przez młyn i siewnik, aż do uzyskania mąki. Gotowy produkt transportowano podnośnikami kubełkowymi oraz podajnikami ślimakowymi do magazynów znajdujących się w obszarze A. Stąd mąka była ponownie transportowana poprzez podnośniki kubełkowe, oraz przenośniki ślimakowe, aby ostatecznie w sposób grawitacyjny trafić do autocysterny. Z kolei do rozładunku cystern stosowano układ transportu pneumatycznego, który składał się z kompresora zabudowanego na cysternie oraz gumowego węża podłączanego do stalowego rurociągu znajdującego się w przestrzeni A1. Wspominany rurociąg przechodził przez wszystkie kondygnacje, począwszy od piwnicy zlokalizowanej w przestrzeni A0 aż do magazynu mąki znajdującego się na czwartym piętrze (A4). Składał się on z kilku odnóg oraz zaworów rozdzielczych, które pozwalały dystrybuować mąkę do różnych magazynów.
Dochodzenie i zbieranie dowodów
Z uwagi na to, że w wybuchu mąki śmierć poniosło aż 5 osób, prowadzone było przez prokuraturę śledztwo, a następnie odbył się proces sądowy. Pomimo że zarówno prokurator, jak i obrona natychmiast po wypadku wystąpili o powołanie biegłego eksperta technicznego, został on oficjalnie poproszony o przeprowadzenie ekspertyzy dopiero rok po tej tragedii. Było to spore utrudnienie, gdyż czas zrobił swoje. Delikatny charakter materiału dowodowego sprawił, że przestał być on reprezentatywny. Z tego względu eksperci musieli posłużyć się materiałem z pierwszego dochodzenia technicznego, którym były głównie zdjęcia. Udało się natomiast wykonać kilka badań na miejscu zdarzenia. Łącznie przeprowadzono:
- badanie terenowe,
- rozmowy ze świadkami,
- analizę dokumentacji.
Jak się okazało jedynymi reprezentatywnymi dowodami, które można było uznać za istotne dla śledztwa, były pozostałości rur i maszyn, a także wcześniejsze raporty techniczne i zdjęcia. Budynek oraz pobliski teren, ze względów bezpieczeństwa uległ w tym czasie istotnym zmianom, przez co wiele dowodów było już niedostępnych.
Fot. 1: Uszkodzenia budynku głównego. a) strona południowa b) strona północna
Wybuch mąki — skala zniszczeń
Eksplozja spowodowała znaczne zniszczenie głównego budynku młyna. Całkowitemu zawaleniu na wszystkich kondygnacjach uległy miejsca oznaczone na planie literami A i B. Pozostałe obszary budynku uległy lekkim, lub znikomym uszkodzeniom.